Monique Slotboom, 24 maart 2024

17 maart 2024, een mysterieuze loting via een oproep op facebook (BoukeL8) om 2 kaartjes te winnen om de opname, live uitzending, van OranjeZondag op SBS6 bij te wonen waar Bouke, samen met Leon en Björn kwamen optreden. Natuurlijk deed ik mee aan de loting!
In eerste instantie won iemand anders de kaartjes, maar waarschijnlijk konden zij niet en kreeg ik als nog de kaartjes, superleuk natuurlijk en samen met mijn man zijn we snel naar Hilversum gereden. 

Het is een hele kleine setting, leuke tafelgasten en Bouke, die geen drummer mee had, had van tevoren gevraagd aan de showrunner of het publiek dan op het ritme mee kon klappen.
Voordat de live opname zou starten hebben we Don't be cruel 1x geoefend, dat ging best goed met zn allen.
Na het oefenrondje heeft hij nog een nummer van Johnny Cash voor ons gezongen en daarna begon de opname al!
Weer Don't be cruel en het eerste stuk van het nummer klapte Bouke nog mee, dus het publiek ging keurig in het ritme mee.
Op een gegeven moment klapt Bouke zelf niet meer en gaat het ritmische meeklappen van het publiek in rap tempo mis, Bouke had daar zichtbaar lol om en doet 1x even zijn armen wijd om een soort "reset" af te dwingen.
Hij kijkt vlak daarvoor en daarna naar links, daar zitten mijn man(ook muzikant)en ik nog altijd zo hard mogelijk ik het juiste ritme te klappen, mijn man en ik kijken hem nog aan van "we doen ons best maar het schip is aan het zinken", Bouke moet er om lachen en klapt vervolgens ook zelf weer even mee.
Daarna gaat het programma van start en verdwijnen Bouke, Björn en Leon van het podium.
Een kort weerzien, maar wat was het fijn om hem, hun, weer even te mogen zien en horen!

En dan nu het hoe en waarom ik fan ben geworden van Bouke.
Ik ben in vergelijk met vele andere fans van Bouke nog maar nieuw.
Ik zag Bouke voor het eerst bij Battle of the bands en was direct enorm onder de indruk van zijn stem, energie en charisma.
Hij heeft het zelf wel eens over het charisma van Elvis bijvoorbeeld, maar hij beseft denk ik niet dat hij zelf ook een enorm charisma uitstraalt.
Op dat moment zat ik in een heel diep dal, ik heb in de afgelopen paar jaar veel voor mijn kiezen gehad, ik kreeg de diagnose MS, kreeg een heftig ongeluk waardoor ik 3 weken in het ziekenhuis heb gelegen, meerdere operaties moest ondergaan waarbij ik bijna doodgebloed was.
Ik raakte in de rolstoel, raakte mijn baan kwijt(ik vloog al 25 jaar de hele wereld rond bij KLM met heel veel plezier) maar ook raakte ik vrienden en familie kwijt op wie ik dacht te kunnen rekenen.
Als klap op de vuurpijl kreeg mijn man Melanoomkanker met uitzaaiingen in de lymfeklieren. Hoeveel kan een mens hebben?

Het beetje energie dat ik zelf had stak ik in het steunen van mijn man en de zorg voor onze 2 (zorg)kinderen beide belast met autisme.
Mijn man is inmiddels godzijdank "schoon" en stabiel.
Met mij ging het toen minder goed, ik was op, fysiek en mentaal, had geen kracht meer, ik merkte dat ik steeds meer af stompte.
Het dal van gezonde fitte vrouw die de hele wereld rondvloog naar niets meer kunnen was diep.

Tot ik Battle of the bands zag. Wauw, wat vond ik Bouke en de band goed!!
Ik heb samen met een vriendin kaartjes gekocht voor een theatershow en wat er die avond met mij gebeurde is niet te omschrijven.
Het voelde alsof Bouke en de EMB met startkabels mijn lege accu weer vol leven laadden!
De energie spatte gewoon van het podium af.
3 dagen na het theater heb ik mijn arts gebeld en ben ik gestart met een intensief revalidatie en medicatietraject, fysiotherapie, psychotherapie, sporten, revalidatiearts, Neuroloog enz enz Iedere dag onder begeleiding van de muziek van Bouke natuurlijk en dat gaf mij mijn vleugels weer terug. De medicatie, de positieve energie en het harde werken sloegen aan.
Ik ben trots te kunnen zeggen dat ik op dit moment volledig uit de rolstoel ben en dat ik gisteravond bij de TV opname zelfs zonder wandelstok heb kunnen lopen! En ik heb nog meer in de tank zitten dus ik blijf doorgaan.

Bouke, Bouke's muziek, is heel belangrijk geworden voor mij, ik weet echt wel dat ik dit volledig zelf heb bereikt en dat Bouke niet eens weet wie ik ben, maar toch ben ik hem enorm dankbaar.
Daarnaast vind ik hem gewoon een waanzinnig goede zanger en entertainer.
Voor mij staat hij op dezelfde hoogte als Elvis en Tom Jones, hij is net zo een geweldige vocalist en performer.
Door hem heb ik het plezier in en de steun door muziek ook weer gevonden al is het eerlijk gezegd vooral Bouke die ik luister. 

Wellicht dat ik ooit de kans krijg om hem een keer de hand te geven en "dank je wel" tegen hem te kunnen zeggen, dan is de cirkel rond voor mij.
Maar voor nu zal ik zo vaak ik kan naar optredens gaan en genieten, van Bouke, de EMB band,  zoveel als mijn lijf het toestaat.
Ik heb in ieder geval nu weer de motivatie en energie om te blijven knokken ondanks pijn en beperkingen.
Dus hierbij alvast; Dank je wel, Bouke! Tot in de Ziggo, festivals en theaters!

Monique Slotboom