Bouke Rocks Elvis, Steenwijk 1 maart - door Monique Slotboom

De zaal van het theater De Meenthe in Steenwijk geeft bij binnenkomst gelijk een knus gevoel.
De zaal heeft dan ook "maar" plaats voor 609 mensen, één van de kleinere zalen.

Veel mensen in de zaal zien Bouke en deze show voor het eerst live, er zijn wat minder "vaste gasten".
Zo ook de ontzettend leuke man naast mij op de voorste rij, grote kerel, zwaar Elvis fan wordt al snel duidelijk tijdens ons gesprek voor de show begint.
Hij had al wel Youtube filmpjes van Bouke gezien, maar hem nog nooit live meegemaakt.
Sceptisch was hij daarom wel een beetje, want ja, je komt wel aan "zijn" Elvis! Hij hekelt imitators vertelde hij, ik kon hem geruststellen dat dat nou precies niet is wat Bouke doet, Bouke eert de muziek en Elvis door deze liedjes op geheel eigen manier zo goed mogelijk te brengen.
Hij vroeg aan mij hoe vaak ik al geweest was dus antwoorde ik dat dit mijn 51e show was in 1 jaar tijd..
Hij keek mij aan alsof hij water zag branden.
Ik heb lachend gezegd "wacht maar even af tot na de show.."
Al na het openingslied, That's Allright Mama, keek hij naar mij en zei "wauw, wat is hij goed!!"
Ja meneer, ga er maar lekker voor zitten, want er komt nog zoveel meer moois!
Tijdens de show stroopt hij meerdere keren zijn mouw op om het kippenvel op zijn armen aan mij te laten zien...

We werden dan ook echt weer meegenomen door Bouke en de band langs alle mooie en opzwepende liedjes en het publiek was wellicht wat rustig, maar het was duidelijk dat een ieder enorm zat te genieten.
Bij My Boy vroeg Bouke weer aan het publiek of er vaders en zoons aanwezig waren,
1 vader had zijn 7 jarige zoontje meegenomen en dat vond Bouke prachtig.
Hij gaf aan dat zijn zoons ook regelmatig wel meegaan naar zijn shows, maar dat zij liever naar Rap concerten gaan, iets waar hij zelf helemaal niks aan vindt!

Het was zoals altijd een heel gemeleerd publiek, jong en oud, zo zat er ook op rij 1 een heel mooi moeder-dochter duo enorm te genieten.
Moeder op respectabele leeftijd zat heerlijk te genieten van de show omarmd door haar dochter.
Af en toe keek ik even naar hen en zag dat de dochter vooral aan het genieten was van haar moeder en het samen beleven van de show. Uitgerekend bij deze dames, Bouke stond echt pal voor hen, moet hij hoesten tijdens het zingen en dat ging gepaard met enige "consumptie" in hun richting.
De dames en Bouke moesten er erg om lachen!
Bouke verontschuldigde zich en adviseerde hen de volgende keer maar een parapluutje mee te nemen...

Bouke zou Bouke niet zijn zonder humor tijdens de show.
Zo staat hij bloedserieus het laatste nummer voor de pauze in te leiden, het nummer werd door Elvis gezongen tijdens de in 1974 per sateliet wereldwijde live uitgezonden show "Aloha from Hawaii" om het nummer vervolgens aan te kondigen als "en het heet Altijd is Kortjakje ziek..."
Het publiek vond het prachtig en de uitvoering van het daadwerkelijke nummer "What now my love" werd met een staande ovatie door het publiek gewaardeerd.

Na de pauze werd een jarige, Leendert van Tuinen, in de zaal gefeliciteerd door Bouke en ging het publiek regelmatig staan om op de uptempo nummers mee te dansen.
Ook tijdens American trilogy weet Bouke de mensen zó te raken met zijn stem en energie dat iedereen ging staan voor het laatste indrukwekkende stuk.

Bij mijn buurman, boomlang, stevige kerel, waar ik eerder over vertelde zie ik tijdens dit lied de tranen over zijn wangen lopen...
Zo mooi en bijzonder hoe Bouke met zijn vertolking van deze muziek mensen kan raken.
Na de show geeft mijn buurman mij een stevige hand en zegt, "ik begrijp nu helemaal waarom jij zo vaak gaat, deze man is fenomenaal en ik ga ook vaker een kaartje kopen"
Dit zijn de leukste momenten om te kunnen zeggen "Ik zei het toch..."
Tot gauw weer meneer!

Aanstaande dinsdag staat alweer een theatershow op het programma in Gouda en zaterdag in Hasselt(B), beide verplaatste shows waarvan Hasselt al 2x eerder verplaatst was.
Ik ben er bij beide shows weer bij en kijk er echt nog steeds naar uit!