Wat een eer dat ik de pen (weer) mag oppakken om mijn Bouke verhaal met jullie te delen.
Het zal ergens begin 2000 zijn geweest. Ik liep die zaterdag door de Langestraat in Winschoten. Het was een mooie voorjaarsdag. En dus extra druk in de winkelstraat. Ergens in de verte hoorde ik het ”Unchained Melody” klinken. Toen ik meer in de buurt kwam stond daar een blonde jongen op een klein podium voor een CD en platenwinkel te zingen. Ik liep er eerst aan voorbij, maar dat duurde niet lang.
Ik besefte dat dit lied niet gemakkelijk was om te zingen en hoorde dat het erg zuiver klonk. Dit was meer een reden om terug te lopen en het kleine podium op te zoeken.
De blonde jongen trok wederom mijn aandacht. Een handje vol mensen had zich er inmiddels verzameld en het was duidelijk; hier stond niet zomaar een zanger.
In al de jaren dat ik mij in het theater bevind en voor vele podia heb gestaan, maakte deze jongen indruk.
Toen al wist Bouke, (deze middag ben ik niet achter zijn naam gekomen) mij te raken.
Zijn enthousiasme en vooral zijn vocale kwaliteiten waren deze middag al duidelijk.
Een aantal jaren erna was ik met Lia in Giethoorn. Als trouwe fans van Marianne Weber hadden we deze feestavond uitgekozen om haar weer eens live te bewonderen. Maar Bouke stond deze avond ook in de line up. Nietsvermoedend kwam hij het podium op. Ik herkende hem natuurlijk snel. Een aantal jaren ouder.
Toen hij weer het "Unchained Melody'' ging zingen waren we beide nog meer onder de indruk.
En ja zo is het verder gegaan. Eerst naar vele optredens in de buurt. Hoeveel feesttenten en theaters hebben we inmiddels gezien? Op de gekste tijden achter Bouke aan. Van vroeg op de avond tot laat in de nacht. Hoeveel kilometers hebben we inmiddels gereden?
In de afgelopen jaren hebben we veel mensen ontmoet en in diverse hotels geslapen. Van Nederland tot België.
Wat bijzonder dat Bouke ons samen verbindt. Dat zijn muziek ons samen verbindt. De voorpret die we met al de Bouke fans hebben. Alhoewel Bouke aangeeft dat hij dit woord liever niet wil horen (hij noemt ons zijn werkgevers).
En het moment dat we Bouke na afloop van een optreden of theaterconcert gaan opzoeken. Altijd heeft hij tijd en aandacht voor ons en spreekt vaak zijn waardering uit, dat deze groep mensen trouw aan hem blijft.
Ik hoop dat er nog vele jaren mogen volgen. Met vele mooie optredens en concerten, maar vooral de vele vriendschappen die er door Bouke zijn ontstaan.
Ik geef graag de pen door aan Karin Klasens-Nijs
Reactie plaatsen
Reacties